Andrzej Trzebiński był jednym z najwybitniejszych twórców pokolenia wojennego, dramatopisarzem, poetą, krytykiem literackim, publicystą, jednym z redaktorów słynnego pisma „Sztuka i Naród”. Został zamordowany przez Niemców w Warszawie w roku 1943 w wieku zaledwie 21 lat.

Polska fantastyczna to zbiór najważniejszych tekstów Trzebińskiego. W tomie znalazł się groteskowy dramat Aby podnieść różę…, obszerny wybór jego wierszy oraz całość publicystyki kulturalnej i literackiej.

Trzebiński, nowy jakiś polski Nietzsche,

Nim umarł, usta miał zagipsowane,

Mur i powolne chmury zapamiętał,

Sekundę patrząc czarnymi oczyma.

(Czesław Miłosz, Traktat poetycki)

„Rewolucja, dokonująca się w polskiej świadomości kulturalnej, przebie­ga po osi: fantastyka – realizm. Chodzi o postawę kulturalnego realizmu albo kulturalnej fantastyki. Dotychczasowość przyjmowała jedno spośród założeń, głównie zwracając uwagę na wewnętrzną konsekwencję i oryginalność wznoszonej na nim konstrukcji. Bano się rzekomego eklektyzmu. Tymczasem poznawanie pełnej rzeczywistości, liczenie się z nią, bra­nie jej pod uwagę przy stawianiu przed sobą kulturalnych imperatywów – to bynajmniej nie jest eklektyzm. To właśnie realizm, wymagający od człowieka duchowego imperializmu wobec rzeczywistości. To postawa kulturalna człowieka, który zrozumiał, że chcieć poznać zamiast pełnej prawdy tylko jej część to znaczy nie chcieć jej poznać wcale. A ta posta­wa cechowała bohatera dwudziestu lat Polski fantastycznej”.

(fragment szkicu Andrzeja Trzebińskiego Polska fantastyczna)

Zebrał, opracował i posłowiem opatrzył Maciej Urbanowski.