Meissner Janusz (1901–1978) urodził się w Warszawie. Od lipca 1917 należał do POW, a od listopada 1918 r. służył jako mechanik lotniczy w eskadrach w Lublinie i Lwowie. Po ukończeniu kursu pilotażu walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w składzie Toruńskiej Eskadry Wywiadowczej i za lot bojowy 16 lipca 1920 został odznaczony Krzyżem Walecznych. W latach międzywojennych był pilotem wojskowym i sportowym oraz instruktorem lotnictwa. Podczas kampanii wrześniowej uczestniczył w jednym locie bojowym, a po przekroczeniu granicy rumuńskiej został dowódcą internowanych w Tulczy lotników polskich. Następnie przebywał we Francji i Wielkiej Brytanii, gdzie był m.in. lotniczym korespondentem wojennym. W 1946 powrócił do Polski i zamieszkał w Zakopanem.