Katelbach Tadeusz (1897–1977) – od najmłodszych lat zwią­zany z ruchem niepodległościowym, aktywny uczestnik konspiracji strzelecko-peowiackiej, jeden z przywódców strajku akademickiego w 1917 roku, członek Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, w listopa­dzie 1918 roku walczył w obronie Lwowa, w 1919 roku organizował powstanie sejneńskie. W Polsce Niepodległej należał do elity „Zetu” i Związku Naprawy Rzeczypospolitej. Był redaktorem „Dziennika Berlińskiego” (1923), opiekunem Centrali Związku Polaków w Niemczech (1927–1933), mężem zaufania Józefa Piłsudskiego i Józefa Becka na Litwie (1933–1937). W 1938 roku został senatorem V kadencji z ramienia Obozu Zjednoczenia Narodowego. W latach II wojny światowej pełnił obowiązki szefa referatu niemieckiego w Ministerstwie Informacji i Dokumentacji rządu RP na uchodź­stwie. Po 1945 roku pozostał na emigracji. Kierował Społecznym Ko­mitetem Pomocy Obywatelom Polskim w Niemczech (1945–1950) i wspierał gen. Kazimierza Sosnkowskiego w jego wysiłkach zjedno­czenia emigracji (1952–1955). Pracował w Radiu Wolna Europa (1956–1965). Po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych związał się z nowojorskim Instytutem Józefa Piłsudskiego (1966–1977).