Siemaszko Zbigniew Sebastian urodził się w 1923 r. w majątku Lachowszczyzna w parafii Duniłowicze, w którym jego przodkowie mieszkali bez przerwy od 1618 r. Przez sześć lat uczęszczał do Gimnazjum OO. Jezuitów w Wilnie, gdzie należał do szkolnego Hufca Konnego. W 1939 r. uzyskał małą maturę. W 1940 r. został wywieziony do Siemijarska nad Irtyszem. W marcu 1942 r. wstąpił do Wojska Polskiego, służył w Persji, Iraku, Palestynie, Płd. Afryce, Szkocji i wreszcie w Anglii, gdzie był radiotelegrafistą (w stopniu kpr. pchor.) w centrali radiowej pod Londynem, wchodzącej w skład Batalionu Łączności Sztabu Naczelnego Wodza. Po wojnie zdał maturę w polskim gimnazjum w Szkocji, a potem ukoń­czył studia elektroniczne uzyskując tytuł B.Sc. (Eng.) na Uniwersytecie Londyńskim. Po skończeniu studiów pracował ponad 30 lat w przemyśle elektronicznym. Został członkiem Institution of Electńcal Engineers (MIEE) i uzyskał tytuł Chartered Engineer (C.Eng.) Specjalizował się w niezawod­ności sprzętu elektronicznego i na ten temat opublikował parę artykułów. Poza pracą zawodową zajmował się sprawami polskimi, szczególnie okresem ostatniej wojny. Opublikował szereg opracowań i artykułów, głównie wydawanych w Paryżu w „Zeszytach Historycznych”, jak również w paryskiej „Kulturze” i w londyńskich „Wiadomościach”, „Tygodniu Polskim”, „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza”, „Przeglądzie Powszechnym”. Wygłosił szereg wykładów (niektóre po angielsku) w Londynie, w Nowym Jorku, w Warszawie i w Rzymie. W 1983 r. ukazała się jego pierwsza książka Narodowe Siły Zbrojne. W następnych latach uka­zały się kolejne prace autora wydawane na emigracji oraz w kraju. W 1956 r. ożenił się z Marią Kolanowską, nauczycielką matematyki (która jako mała dziewczynka została wywieziona do archangielskiej obłasti), mają trzy córki, jedna z nich skończyła studia matematyczne, a dwie historyczne.