Skiwski Jan Emil (1894–1956) był cenionym w II Rzeczpospolitej krytykiem lite­rackim, eseistą, publicystą i tłumaczem. Przed wybuchem II wojny opublikował dwa tomy szkiców literackich (Poza wieszczbiarstwem i pedanterią, Na przełaj), zbiór wierszy, przełożył książki André Gide’a i François Mauriaca. Publikował w „Myśli Narodowej”, „Wiadomościach Literackich” i „Pionie”. W kwietniu roku 1943 wszedł w skład polskiej delegacji, która zjawiła się na miejscu masakry w Ka­tyniu. W roku 1944 na łamach pisma „Przełom” głosił hasło współpracy z Niem­cami. W 1945 opuścił Polskę, by ostatecznie osiąść w Caracas w Wenezueli, gdzie jako Jan Rogalski pracował w bibliotece i pod pseudonimami publikował artykuły w paryskiej „Kulturze”. W kraju wydano na niego w 1949 zaocznie wyrok doży­wotniego więzienia za współpracę z okupantem niemieckim.