Zbigniew Prunel opowiada historię dwóch przyjaciół, artysty-rysownika oraz dziennikarza. Akcja skupia się na okresie przemian po 1989 roku, ale też wraca do czasów  stanu wojennego. Obaj główni bohaterowie są aktywnymi uczestnikami tych wydarzeń. Ale to ich przeżywanie zdarzeń, niekiedy mających wymiar historyczny oraz osobiste perypetię,  stanowią główny nurt prozy Zbigniewa Prunela.  Czytelnik będzie miał wrażenie, że zagłębia się tylko w opisy  realistyczne, jednak narracja prowadzi też w rejony podświadomości i przeczuć. Tak więc, występują tu różne warstw opisowe. Jednak główny wątek tej prozy dotyczy stosunku bohaterów do spraw najistotniejszych dla współczesnej Polski.