W Łowiczu w biały dzień dochodzi do napadu na Spółdzielczy Bank Ludowy.  Tuż przed otwarciem banku trzej mężczyźni pod pozorem spotkania z dyrektorem dostają się do budynku, następnie terroryzują pracowników bronią i uchodzą z łupem ponad czterech milionów złotych. Skok został precyzyjnie zaplanowany. Każdy ze sprawców miał obfity zarosty, ciemne okulary i kapelusz, a na dłoniach rękawiczki. Chwilę przed akcją czwarty bandyta przeciął kable elektryczne, przez co w banku nie mógł zadziałać system alarmowy. Po wszystkim odjechali jasnym fiatem i ślad po nich zaginął.

Kolejnego dnia złodzieje spotykają się nad Wisłą w celu podziału łupu. Pomysłodawca chce dla siebie większej doli, skoro on wszystko zaplanował i zorganizował, reszta chce dzielić po równo. Dochodzi do sprzeczki i drobnej szarpaniny, wskutek której szef zsuwa się z podmokłej skarpy i ginie wskutek niefortunnego uderzenia głową o kamień. Pozostała trójka wpada w popłoch, bo tylko zmarły wiedział gdzie jest walizka z milionami. Rozpoczynają intensywne poszukiwania.