Pieśniarka Warszawy to barwna opowieść biograficzna, napisana przez człowieka, który znał Ordonkę osobiście. Opisał jej losy, opierając się na wspomnieniach artystki, relacjach ludzi z jej otoczenia i własnych spostrzeżeniach wyniesionych ze spotkań z nią. Książka znakomicie oddaje atmosferę czasów, w których żyła i występowała na scenach warszawskich teatrów i kabaretów: niepowtarzalny klimat stolicy dwudziestolecia oraz dramaty wojenne i okupacyjne w dziejach miasta. Podaje nie tylko wiele nieznanych dotąd faktów z życia aktorki, ale także opowiada o losach całego artystycznego środowiska ówczesnej Warszawy, np. Osterwy, Járosyego, Sarneckiego. Kreśli sylwetkę obdarzonej niezwykłym talentem kobiety uwielbianej przez miliony, a zarazem zagubionej i uciekającej przed samotnością.